وقتی صحبت از معلولیت می‌شود اکثر افراد نمی‌توانند رنجی که افراد دارای معلولیت متحمل می‌شوند را درک کنند، شوربختانه در کشور ما به دلیل جنگ ایران و عراق، تصادفات جاده‌ای، رعایت نکردن اصول ایمنی درکارهای صنعتی، بیماری و مشکلات ژنتیکی افراد زیادی به معلولیت دچار هستند. به طوریکه بعضی آمارها حاکی از آن است که حدود 15 درصد جمعیت ایران دچار معلولیت جسمی یا ذهنی و سایر انواع معلولیت هستند. این آمار جایی دردناک است که ما با معضلات آن‌ها مواجه می‌شویم و متوجه می‌شویم که در بسیاری از موارد افراد دارای معلولیت اصلا دیده نمی‌شوند.
در این نوشته قصد داریم به یکی از مهم‌ترین بخش‌های گردشگری معلولان یعنی محل اقامت و هتل‌ها بپردازیم. بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد تعداد انگشت شماری از هتل‌ها مناسب سازی اصولی برای افراد دارای معلولیت را رعایت کرده‌اند.
در سال 1993 قانونی تصویب شد که تمامی مکان‌های اقامتی اعم از اقامتگاها، هتل‌ها، هاستل‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که امکان دادن خدمات به افراد دارای معلولیت را داشته باشند این استانداردها تحت عنوان ADA (طراحی قابل دسترس) تألیف شد و به سازمان‌های مربوطه ابلاغ شد، بعد از آن تمامی سازندگان و معماران موظف بودند به آن پایبند باشند. در عمل اتفاق خاصی رخ نداد و همچنان با وجود تمام قوانین مناسب سازی همچنان حلقه مفقود شده گردشگری باقی ماند.
وقتی صحبت از مناسب‌سازی به میان می‌آید باید تمامی جنبه‌های زندگی یک فرد دارای معلولیت در نظر گرفته شود و مدت زمان اقامت او و نیازهایی که دارد شبیه‌سازی گردد. فرد دارای معلولیت نیاز دارد که بتواند کارهای شخصی خود را بدون کمک یا با کمترین کمک دیگران و بصورت مستقل انجام دهد، برای اینکه به این مهم دست یابد باید طراحی داخلی فضای اتاق طوری انجام شده باشد که به کوچکترین نیازهای فرد دارای معلولیت توجه کرده باشد. با جزئیات بیشتر به این موضوع می‌پردازیم.
مهم‌ترین فاکتورهای دسترس‌پذیری هتل‌ها به شرح زیر است:
1- دسترس پذیری ورودی هتل: البته که اگر هدف مناسب‌سازی باشد دسترس پذیری به داخل هتل موضوعی خنده‌دار است اما به دلیل نبودن نگاه‌های کارشناسی بدیهیات نیز در نظر گرفته نمی‌شود.
2- استفاده از خطوط بریل برای افراد نابینا
3- عرض درهای ورودی اتاق و سرویس بهداشتی: توجه به این نکته بسیار مهم است که درها باید به قدری عریض باشند که ویلچر بدون مشکلی در آن رفت‌وآمد کند. تمامی درها باید طوری طراحی شوند که حداقل به اندازه 32 اینچ (حدود82 سانتی‌متر) درگاه در نظر گرفته شود.
4- کافی بودن فضا در سرویس بهداشتی و حمام: باید فضای سرویس بهداشتی جوری باشد که ویلچر به راحتی درون آن حرکت کند. اطراف سرویس بهداشتی و دوش حمام باید دستگیره کمکی تعبیه شوند که فرد دارای معلولیت بتواند از آن‌ها برای جابجایی خودش بهره ببرد. طراحی حمام باید بدون وان باشد تا ویلچر به راحتی به زیر دوش برود و یا اینکه سیستم صندلی تاشو دیواری داشته باشد.
5- اتاق افرادی که به لحاظ شنیداری مشکل دارند و یا ناشنوا هستند باید مجهز به تجهیزات آژیر خطر تصویری باشد.
6- تمامی تجهیزات مورد استفاده اعمم از دستگیرۀ در، شیرهای آب، کنترل‌های وسایل گرمایشی یا سرمایشی، پریز برق و کلیدهای قطع و وصل لامپ باید جوری طراحی شوند که به راحتی دسترش‌پذیر و قابل استفاده باشند.
موارد ذکر شده تنها بخش بسیار کوچکی از استانداردهای ویژه معلولین بود و در نظر گرفتن بخشی از این موضوع‌ها هم بسیار کارامد خواهد بود که افراد دارای معلولیت هم بتوانند اقامتی درخور و شایسته در هتل‌ها داشته باشند.
مناسب‌سازی هتل‌ها در ایران
اینکه هتل‌ها در ایران چقدر به مناسب‌سازی اهمیت میدهند موضوع اصلی این مقاله نیست چون که در کشور ما حتی معابر شهری هم طوری طراحی نشده که فرد دارای معلولیت بتواند به راحتی در آن رفت آمد کنند. انگار که فردی غذا نخورده و گرسنه است ولی ما به جای غذا دادن به وی لباسی بر او بپوشانیم. اما طی بررسی‌ها و بازدیدهای به عمل آمده توسط نگارنده در خصوص این موضوع اوضاع برای افراد دارای معلولیت از هر نوعی بسیار نامناسب و ناراحت کننده است.
هتل فارغ از ستاره نامناسب‌اند
هتل‌هایی که دایه آن را دارند می‌توانند خدماتی به افراد دارای معلولیت ارائه دهند در اکثر موضوع‌ها دچار نقص‌های اساسی هستند به طوریکه در شهرهای بزرگی مثل تهران، اصفهان و شیراز که توریستی هستند هتلی که مناسب‌سازی اصولی داشته باشد مشاهده نمی‌شود و یا به سختی به یک مورد ممکن است برسد.
تنها شما می‌توانید بین گزینه‌های موجود یکی را انتخاب کنید که وضعیت بهتری دارد. این موضوع درحالی است که ایران حدود 15 درصد از جمعیتش را افراد دارای معلولیت و 10 درصد جمعیتش را سالمندان تشکیل میدهند و کمتر از انگشتان دست هتل‌هایی وجود دارند که این افراد بتوانند در آن‌ها اقامت نسبتا راحتی و ایمن داشته باشند.
توسعه و مخاطرات آن
ایران کشوری است از آن تحت عنوان کشور در حال توسعه یاد می‌شود. ما باید از دل عدم توسعه به توسعه یافتگی برسیم و تنها راه آن دادن آموزش و آگاهی رسانی بیشتر و بیشتر است. اینکه در کشور ما کمترین توجه به حقوق معلولین می‌شود دلیلی بر این نیست که ما از حقوق این افراد نگوییم و آگاهی رسانی نکنیم. وضعیت زندگی بسیاری از این افراد با مشکلات جدی‌ای مواجه است و تنها راه رسیدن به شرایطی مطلوب تر آگاهی رسانی بیشتر و بیان معضلات و مخاطرات زندگی افراد دارای معلولیت است.
مجموعه لرد در کنار هتل‌ها
مجموعه لرد به عنوان تولید کننده تجهیزات و وسائل مناسب سازی آمادگی دارد تا با ارائه مشاوره تخصصی در زمینه مناسب سازی به هتل‌ها و مراکزی که قصد مناسب سازی دارند نسبت به بهتر شدن شرایط زندگی برای افراد دارای معلولیت در ایران گام بردارد.
یک پاسخ